Welkom bij "Mise en Place" - een serie gewijd aan verhalen van chef-koks. Mise en place is Frans voor "op zijn plaats zetten", en het is wat chefs elke dag doen in de keuken... maar hoe zijn ze daar gekomen? Wat zijn de ervaringen, smaken en momenten die een chef-kok op zijn culinaire plek brengen? Dat gaan we samen ontdekken in "Mise en Place".
Ontmoet chef Irene Li
Maak kennis met chef-kok Irene Li, medeoprichter van Mei Dumplings in Boston, Massachusetts. Ze is niet alleen een winnares van de James Beard Leadership Award, ze heeft ook een passie voor het ondersteunen van lokale boeren, werknemers en kleine bedrijven. Ze houdt van koken met seizoensgebonden ingrediënten en beweert dat de boerenmarkt haar gelukkige plek is. Tegenwoordig helpt ze haar gedeelde dumpling-bedrijf te runnen terwijl ze een technologiebedrijf runt, vrijwilligerswerk doet met anti-hongerorganisaties en werkt aan het opnieuw verbinden met thuiskoken.
Wat bracht je oorspronkelijk in de keuken? Hoe ben je begonnen met leren koken/bakken?
Ik begon te koken door deel te nemen aan het Thanksgiving-diner. Mijn zus en ik zouden lange-afstandsmenu's plannen en dan thuis in Boston samenkomen om al onze favoriete recepten te maken. Omdat het de eerste avonden waren, waren we geobsedeerd door spek —mijn favoriete bijgerecht was een vulling van spekpaddenstoelen.
Wat is je favoriete kookherinnering uit je jeugd?
Eerlijk gezegd, brownies maken uit een doos. Het klinkt waarschijnlijk gek, maar het was een van de dingen die ik zelf kon doen, zonder het fornuis te gebruiken. Ik hou nog steeds van de nostalgie van een Duncan Hines brownie vers uit de oven.
De kookwereld is zo veeleisend. Waardoor voel je je als chef-kok gesteund, op een kleine of grote manier?
In onze gemeenschap is vrijgevigheid een gegeven; het is onze natuurlijke staat om gastvrij te zijn en we streven ernaar om te verrukken. Ik weet niet zeker of je dat in andere ruimtes krijgt zoals je dat bij koks doet.
Wat is een van je favoriete eetervaringen aller tijden?
Ik heb een heel dierbare herinnering aan een bezoek aan Animal in LA lang voordat ik ooit geïnteresseerd was in koken. We aten rundertong, konijn, zwezerik en allerlei andere soorten voedsel die ik nog nooit had geprobeerd. Ik denk dat er een vonk van magie aan die tafel zat die me nieuwsgierig maakte over hoe deze ingrediënten uiteindelijk zo lekker op het bord terechtkwamen.
In onze gemeenschap is vrijgevigheid een gegeven; het is onze natuurlijke staat om gastvrij te zijn en we streven ernaar om te verrukken.
Wat is je favoriete culinaire stad ter wereld en waarom?
Onlangs bracht ik een tijd door in Chicago. Ik werd overweldigd door de verscheidenheid aan eten — alle keukens, alle prijspunten — elke buurt was gevuld met pareltjes. Het deed me wensen dat er meer uren in de dag waren, zodat ik meer restaurants kon proberen.
Wat vind je zo leuk aan de Boston eet- en drinkgemeenschap?
Het is thuis. Bovendien denk ik dat er hier sprake is van een echte collegialiteit die je in andere steden niet krijgt.
Wat is één advies dat je zou willen geven aan een ambitieuze kok?
Het begrijpen van de wetenschap van voedsel is wat ons in staat stelt om creatief te zijn, vrijuit te gaan en succesvol te experimenteren. Bijvoorbeeld: wat maakt mayonaise emulgeren? Waarom bruin vlees? Welke planten zijn botanisch verwant? Je hoeft geen wetenschapper te zijn om dit spul te krijgen; het maakt je gewoon een betere en flexibelere kok.
Wat is je favoriete type mes om te gebruiken?
Ik hou van een santoku — ze hebben de neiging om echt comfortabel te zijn en voelen als de juiste maat voor mijn handen en snijplank.
Wil je nog iets anders over jezelf vertellen?
Ik geloof echt dat koken voor iedereen is. Beide boeken die ik mede geschreven heb, Double Awesome Chinese Food en Perfectly Good Food gaan allemaal om koken haalbaar en leuk te maken voor elk niveau van koken. Ik hou ook van producten die toegankelijk zijn en vreugde creëren in elke keuken, zoals een geweldig WÜSTHOF mes!